Ondernemen of ‘Risiconemen’
Ondernemen zonder overeenkomsten is als een haat-liefde-relatie, het gaat niet en als het doorgaat dan gaat het (op termijn) fout. De reden is simpel: onderneem je, dan maak je afspraken en als die afspraken nergens vastliggen dan wordt onder-nemen simpelweg ‘risico-nemen’. Ik hoef sommige van mijn lezers niet te vertellen over de gruwelverhalen die jaar in jaar uit voor de Rechter beslecht worden omdat de vennoten van een ‘VOF-je’ tussen familie, echtelieden of vrienden geen overeenkomst nodig achtten. Blauwe ogen, aannames maken, in goed vertrouwen en meer van dat soort poorten tot de hel der bedrijfsbeëindiging.
Rechters die mogen beoordelen of aandeelhouders en bestuurders in een BV gehandeld hebben in het ‘beste belang van de BV’. Want buiten de statuten van de BV ligt er niets vast.
De Belastingdienst die een kritische blik werpt op een administratief aanwezige schuld die verder nergens vastligt, laat staan dat er enige rente of aflossing betaald is.
Een leverancier die handelt naar eigen inzicht omdat er geen handelsvoorwaarden ter hand zijn gesteld én van toepassing zijn verklaard.
Waarom doen ondernemers dit?
Gemakzucht, misplaatst vertrouwen en misplaatste zuinigheid. Overeenkomsten kosten tijd en geld. Tijd om erover na te denken en te zorgen dat je met je adviseur tot een fraai exemplaar komt waarin jouw belangen beschermd zijn (dus ónder-nemen en niet rísico-nemen) en geld omdat die adviseur ook niet gratis werkt. En soms wil je je compagnon niet voor het hoofd stoten met afspraken (familie, vrienden en partners). Of de overtreffende trap van gemak óf zuinig: gemak EN zuinig. Op google gaan zoeken naar voorbeeldovereenkomsten en dan gaan hakken, breken, snijden, knippen en plakken totdat er een document staat waarvan zelfs sommige Rechters geen pindasaus meer kunnen maken.
De paradox
We maken wel allemaal netjes een opdrachtbevestiging, offerte en een factuur op (de slotsom van een overeenkomst) die we naar onze klanten sturen en we tekenen allemaal een huurovereenkomst of koopovereenkomst voor huisvesting of een nieuw voertuig. Als we even ons best doen dan hanteren we ook leveringsvoorwaarden en passen we die correct toe. Waarom bestaan er dan nog steeds BV-structuren en VOF’s die het zonder afspraken doen tussen de vennoten onderling? Waarom tekenen ondernemers nog steeds participatie-overeenkomsten voor toetreding tot een BV of erger nog, copy-paste-overeenkomsten tot beëindiging van een onderneming, terwijl ze niet echt goed weten wat ze tekenen?
Mijn parochie dus?
Klopt. Ik predik voor eigen parochie omdat ik weet dat ‘mijn parochie’ tegen aanvaardbare kosten veel toekomstig leed (emotioneel, reputatie, economisch en financieel) kan voorkomen. Ik sta dagelijks ondernemers bij die een samenwerking aangaan, die uitgekocht willen worden, die uitgelokt worden, die zich willen inkopen en bovenal, die bescherming zoeken voor hun positie. Ondernemen hoeft niet te komen tot risico-nemen!
Amerikanen zeggen het als je vraagt naar de prijsbepalende factor van een huis: “Location, location, location”.
Wij ondernemen in Nederland. Het land waarin alles tot in de gaatjes vastligt in de wet, behalve voor ondernemers. Voor mij geldt:
Overeenkomst, overeenkomst, overeenkomst.
En dan wel een die je begrijpt en een die recht doet aan jouw positie.